SPP NAJOŠTRIJE OSUĐUJE POLITIČKO DJELOVANJE AGENATA VBA
20. Novembra 2020.SPP NAJOŠTRIJE OSUĐUJE PRIJETNJE SJENIČKOG KRIMINALCA FUNKCIONERIMA I ČLANOVIMA SPP-a
24. Novembra 2020.Povodom Dana Sandžaka akademik Muamer Zukorlić upriličio je osamnaestu Besjedu na temu: “O Sandžaku”.
Posebno podvukao bitnost i nezaobilaznost geografskog položaja koji ima Sandžak.
“Tada sam rekao da, ako hoćete šestarom okružiti oko Balkana, morat’ ćete iglu ubosti u Sandžaku. E to vam je Sandžak, srce Balkana. E sada, ukoliko jedno parče zemlje ima takvu geografsku i teritorijalnu bitnost, onda ona, kao takva, nikada ne može biti nebitna, čak i ako u nekim historijskim trenucima to bude opustošeno, bude unazađeno – kao što se Sandžaku više puta dešavalo u ranijoj i kasnijoj historiji. Uprkos svemu tome, ponovo je Sandžak nicao iz pepela, baš zbog ove geografske bitnosti. Bitna je geografski u pogledu položaja, ali isto tako i u pogledu reljefa. Vi imate ovaj prostor Sandžaka kojeg je, kako reče neko, sam Bog izdvojio. Imate sa južne strane, kada, recimo, krenete sa crnogorskog primorja, on je kao poseban sprat. I onda, vi kako se penjete gore Mojkovac-Kolašin, vi se penjete na viši sprat. Onda kada se popnete na taj sprat – to vam je Sandžak”, istakao je akademik Zukorlić.
Akademik Zukorlić ukazao na diskriminatorski odnos države prema Sandžaka kroz primjer planine Morkre gore.
“Za Morku goru malo ljudi zna da ona ima najviši vrh (Pogled-2154 m). Ona ima viši vrh nego što je Pančićev vrh (2.017 m) na Kopaoniku. To je još jedan slučaj da je u jednoj zemlji falsifikovana visina jednog vrha, jer po tadašnjim zakonima u Jugoslaviji ona planina koja je imala najviši vrh država je bila obavezna da je pretvori u najznačajniji turistički centar. E pa, da se ne bi ulagalo u Mokru goru tj. u Sandžak i Kosovo, tadašnja država je falsifikovala za nekoliko desetina metara najviši vrh u zemlji i proglasila Pančićev vrh kao najviši, pa su sve investicije išle prema Kopaoniku, a Mokra gora je toliko zapostavljena da je malo ljudi danas uopće zna da u Sandžaku postoji ta planina sa toliko visokim vrhom.
Onaj ko negira imena Sandžak, Bošnjaci, bosanski jezik pripada genocidnoj politici, poručio akademik Zukorlić.
“U novom buđenju nacionalnizma imamo obračun sa Sandžakom i tu imamo hajku protiv Sandžaka sa svom onom ikonografijom i narativom i sa svim onim što danas slušamo da je to izmišljeno, da je to Tursko, da bi se time stvorila podloga za ponovno jačanje genocidne politike koja treba da očisti jedan prostor od nesrpskog življa i da se tada vidi problem u samom pojmu, jer pojmovi su ti u kojima se vide osnove potencijala. Onda se ide u obračun protiv pojma Sandžak, protiv pojma Bošnjak i bosanski jezik, jer svako negiranje tih pojmova znači negiranje identiteta. Negacija jednog imena nije uzrokovana imenom, nego je uzrokovana imenovanim. Ne možete mrziti ime, a ne mrziti imenovanog. Ne možete nastojati da ukinete ime, a da ne ukinete imenovanog, što znači – svaka vrsta negacije imena, znajte, uvod je u negaciju imenovanog. Znači, kada vam neko kaže da niste Bošnjaci, taj pripada genocidnoj politici”, ističe akademik Zukorlić.
Akademik Zukorlić se osvrnuo na obračun prema Sandžaku i buđenje sandžačke svijesti.
“Sandžak je jedina zemlja iz osmanskog perioda kojoj nije dat status. Ta teritorija se neće rješavati samo u dva slučaja, ukoliko oni koji se identificiraju sa Sandžakom nestanu potpuno biološki ili budu toliko razoreni u svijesti, identitetu, samobitnosti, institucionalno, vjerski da se prosto pretvore u biološke organizme. U svakom drugom slučaju pitanje Sandžaka se mora rješavati. Zato se prema Sandžaku sprovode sve ove politike. Politika pritisaka, politika iseljavanja, politika ignorisanja, izloacije, razbinja, izazivanja problema, migracija, siromašenja. Nije to nimalo slučajno. To je sve sa namjerom da se sandžački faktor umanji, a u nekom trenutku i potpuno eliminiše ukoliko pristane na taj proces.”
Zukorlić istakao da je Islamska zajednica u Novom Pazaru sa svojim ustanovama razlog zbog koje je svijest o Sandžaku sačuvana u sjevernom Sandžaku.
“Pesimički je to da su u Bošnjaci i Crnogorci pjevali Sandžaku 1921. u Rožajama, a da danas je mnogo malo onih u južnom Sandžaku, u Rožajama, Bijelom Polju, Pljevljima koji će glasno pominjati Sandžak. To jeste poražavajuće, to je vrlo pesmistički djeluje…Međutim iako nije objašnjivo kako je moguće da porodice koje su razdvojene, one koji su u sjevernom Sandžaku imaju izraženu sandžačku svijest, a ona porodica koja živi iza Mehovog krša ne zna ništa. Ovdje se radi o procesima koji su institucionalno kretani u dva smjera, ali najveća zasluga ukoliko tražite jednu stvar da izdvojite, ona koja je učinila različitom političku atmosferu u pogledu očuvanja i afirmacije sandžačke svijesti u sjevernom Sandžaku u odnosu na južni Sandžak, jeste institucionalni kapacitet u sjevernom Sandžaku, a koji se ogledao u institucijama Islamske zajednice i ustanovama koje su gravitirale Islamskoj zajednici. Jedino to nismo imali u južnom Sandžaku. Ili to što je bilo, bilo je anti-sandžački orijentisano. Dakle, zvanični organi IZ-e u Crnoj Gori su bili i do danas ostali anti-sandžački orjentisani. I to je ono što je učinilo da pola porodice koja živi u Crnoj Gori nije sandžački osviješćena, a ona polovina porodice koja živi u Srbiji odnosno u sjevernom Sandžaku je sandžački svjesna. Naravno tu treba tražiti zašto je bila tolika agresija na IZ u Sandžaku sa sjedištem u Novom Pazaru, na njen Mešihat itd. Tu tražite odgovore. Ta agresija i dan danas traje. Jedan od razloga je i to što je Islamska zajednica u Novom Pazaru postala slobodna, postala autonomna. Da ne bude ispostava političkih centara u Beogradu i Podgorici. Da ne bude egzekutor političke volje nekih političkih faktora. To je uspio Mešihat IZ-e u Novom Pazaru, i to ne može da mu se oprosti, jer su iz te slobode nastale institucije od vrtića do univerziteta.”
Bilo je riječi i o ideji velikosrpskih politika, istrajnosti da Sandžak opstane kroz vijekove.
“Sandžak je mnogo više od političke dimenzije, Sandžak je mnogo više od forme. Sandžak ima svoju dušu, svoju suštinu, svoju misao, svoju bit, svoj duh. Sandžaki duh je jači od svih agresora. To je ono što meni daje optimizma. Kao što se uzdizao poslije spaljivanja i pokolja, isto tako se uzdizao poslije ovih političkih agresija koje su bile jako nemilosrdne. To je snaga Sandžaka.”
Onlajn besjeda upriličena je uživo na Sandžak televiziji, kao i na Fejsbuk stranici akademika Muamera Zukorlića.